genco erkalın harika performansıyla izlediğim kitabını okumayı da canı gönülden istediğim etkinlik. muhakkak erdal beşikçioğlu da güzel oynamıştır ama oyunu bu ülkeye getiren, ilk olarak oynayan ve yıllardır da oynamaya devam eden büyük ustanın o muhteşem oyunuyla izlemek.. hala tüylerim diken diken. hiç mırın kırın edilecek bir yanı yok. istanbulun adeta merkezinde sergilenen bir oyun. hem genco erkola hayran olacaksınız hem de bu öyle ahım şahım bir ücrete olmayacak. belki ben kendimle çok özdeşleştirdim bilmiyorum. karakterle aramda en az yirmi oyuncuyla en az 50 yaş olmasına rağmen ben böyle kaptırabiliyorsam kendimi oyuna (ki yılların eleştirel bakış açısı da var) sizin gitmemeniz resmen ayıp. hem salonun yarısı boştu. ulan tüm memleket gitti de bir ben mi gitmemiştim.

bu tarz şeyleri söylemeyi çok doğru bulmam. okuduğum birçok kitap hakkında da bu tarz yorumlar yapmam nihayetinde tarz meselesi. hoşunuza gider gitmez. okursanız birçok şey kazanırsınız ama okumazsanız bir şey kaybetmezsiniz gibi gelir. ama şunu söylemem gerekiyor izlemeyenlere. çok şey kaybediyorsunuz. bu oyunu izlemeden aldığınız her nefesi boşuna alıyorsunuz. tiyatro çıkışı soluduğunuz havanın tadı değişecek.

kardeşimin tiyatro çıkışı hatırlattığı şu sözü de buraya yazmam gerekiyor:
(bkz: hepimiz gogol'un palto'sundan çıktık) -(bkz: fyodor mihailoviç dostoyevski)